عکس نوشته تنهایی

در زندگی لحظاتی هست که

هرکس به تنهایی تحمل می کند

درد می کشد

بیداری می کشد

نفس نمی کشد

راه زندگی برایش دشوار می شود

هرچه تلاش می کند

راه به جایی نمی برد

و هیچ کس نیست و نمی تواند تحمل کند

کمک کن

بار را به دوش بکشد

,مجبور می شوی

درد بکشی

تحمل کنی

مثل درد ترک

مثل درد مادر در تولد نوزاد

مثل درد مرگ

گه هرکس باید به تنهایی و خودش تحمل کند

و هرکس هم بیاید

بارچنان سنگین است که

دوش هرکس یارای بلند کردن ندارد

آری درد

هجران

دوری

از جمله دردهایی هستند

که هر کس یاید

خودش باشد و خودش

قانون دنیا این است

که من زجر را خودم بکشم

درد را هم خودم بکشم

و در کنج تنهایی هم خودم باشم

نه تو

و نه دیگری

هیچ کس نمی تواند

کمک کند

و ناراحتی را کم کند

آنجاست که می فهمی

که چه چیز داری

و چه چیز نداری

و مجبوری با تمام زجرهایش تنها باشی

هجران را به تنهایی تحمل کنی

و زخم هایت را کسی درک نمی کند

زجرهایت را نمی داند

و تنهای تنهای می مانی

خودت و درد شدید استخوانهایت