همیشه از غم کسایی حرف می زنند

عکس نوشته غم

انسانهایی که از شدت غم می روند داغونند

همیشه در عذابند

سکوت کردند و رفتند

حرفهارا در کوله بارشان بستند و رفتند

هیچ کس ندانست که در درونشان غوغاست

گروهی ماندند و ساختند

اما گروهی هم رفتند تا بسازند

تا روزگار کسی خراب نشود

هیچ کس نگران رفته ها نیست

همه به دنبال کسانی هستند که در جلوی چشم است

اما اویی که رفته یادی ازش نیست

فقط درد می کشد

بی صدا

بی کس

تنها در غربت

آری یادمان باشد

اویی که رفته غریب تر است

همه می گویند ایستاد

مقاومت کرد

نمی گویند

رفت تا دیگری اذیت نشود

آری کمی همه به رفته ها خوب فکر کنیم

انسانها رفتند و یادی ازیشان نیست

اما سوختند

مذاب شدند

دلشان تپید

و حرفی نزدند

خندیدند

مردند

ما ندانستیم

و فقط فریادشان را به مسخره گی رد کردیم

آنها که می روند مظلوم هستند

پر از پروای رفتن

هنوز هم دول

بی کس

تنها

تکیه داده به نرده

تا شاید کسی منصرف کند

ولی

نه رفتن بهتر است

بگذار برود

رفتنی با رفتن عزیز می شود

با هزاران هزار حرف نگفته

این است احساس فردی که رفته

درد

زجر

سکوت

تا دلی را نیازارد

و کسی دلخور نشود

 

امیدوارم از این عکس نوشته لذت برده باشید