شبی شاید رها کردم
عکس نوشته رهایی
شبی شاید قید همه را زدم
تنها و غریب و بی کس
کنار برکه قدیمی یادتو
در ان حوالی پر از عشق
شاید تو را
خودم را
زندگی را
رها کردم
و رفتم به جایی دور
سرشار از غربت
و تنهایی
من روزی خواهم رفت
در کنار یک غروب
جایی که دریا به خورشید می پیوندد
من می روم
و همه را ترک می کنم
و قید تو را
خودم را
همه را
می زنم
این است که روزی خسته می شوم
و از حوالی دنیا پر می زنم
و تو را و خودم را فراموش می کنم
این است دنیای خسته من
پر از التهاب
انتظار
و هزارن درد که تمامی ندارد
روزی می رسدکه چشمم را روی همه می بندم
و خودم را بر می دارم و پر می کشم
و از هزاران آرزوی خود دست خواهم کشید
این است تاریخ سوخته من که به فنا رفت
این است فریاد یک زن
که حرفهایش را
هیچ کس نشنید
و تنهایی را همدم خویش کرد و رفت
و رازهایش را به شیشه اتوموبیل گفت و رفت
و هر روز این زن در کنار خورشید خواهد درخشید
و قصه اش را برگها در پاییز زمزمه کردند
امیدوارم از این عکس نوشته لذت برده باشید
