نوشته بود کسی را چنان دوست داری،
عکس نوشته موی سپید
روزگار را دیدم، مزه مزه کردم
و زخم ها دیدم
که به دلم زده شد
موهایم در کوچه پس کوچه های دنیا سفید شد
و در دنیا فقط جنگیدم
و فریاد زدم
خوبان بسیار دیدم
حوادث تلخ
شیریم
غمگین
پر مشغله
بیماری
هجران
جدایی
غربت
انتظار
همه را دیدم
اما هیچ کدام
مانند درد عشق سنگین نبود
با همه جنگیدم
سخنان تلخ
نفسهای بی هم دم
سنگین
پر از اه
همه را تجربه کردم
اما تلخ
پر از اضطراب
بی همرهی
پر از غمهای کهنه هفتادساله
به اندازه پیری دلم
و عمر غصه هایم
و صدای سکوتم
من مویم را در خانه عشق
در حوالی باغ پاییزی
سفید کردم
و به باد سپردم
این است جنگ من و عشق
من و دنیا
من و تو
من واو
آری من برای همه چیز جنگیدم
زندگی
عشق
نفس
دوست داشتن
اما فقط یک خاطره دارم
موی سپید
زخم کهنه
و دردهای قدیمی
آری دوست داشتنی در کار نیست
من جنگیدم اما
او نخواست
و همچنان در کنج تنهایی موهای سپید را می شمارم
و خلوتم را به آنها گوشزد می کنم
و این است قصه عشق قدیمی
زخم قدیمی
همدم قدیمی
و دنیای از دست رفته
امیدوارم از این عکس نوشته لذت برده باشید.
